Bugün gelen son müjdeli haberlere gore -ki annemle babamın sesini uuuzzzzuuunnnn zamandır bu kadar neşeli duymamıştım- Gümüş oldukça hareketlenmeye başlamış...
Babam koltuğa yatırmış, mutfağa gitmiş.. Aaaa bi bakmış bizimkisi peşinden gelmiş ;-D Mutfakta hala duran yemek tepsisinden yemek istiyor....
Koltuktan atlamış ya da kendini yere atmış ve babamı takip etmiş... İlk kez oluyor bu...
Arka bacaklarını sürükleye sürükleye de olsa, kendini çekse de acaip hareketlendi yavrum...
Sürüklerken arka ayakları bayağı oynuyormuş, kuyruğu hareket ediyormuş...
Annem akşam yatakta sanki yürüdüğünü gördüğünü söylüyor... Rüya mıydı bilemiyorum ama gördüm diyor...
Birkaç gün içinde tekrar VTM'ye Oğuz abisine gideceğiz kontrole, bakalım muayenede de bu gelişmeler anlaşılacak mı??? 2 hafta önce çok farklı bulmuştu eskisine göre.... Olumlu yönde tabii ;-)
iSTER MiSiNiZ YÜRÜSÜN BiZiM OĞLAN?????
8 yorum:
yazınızı okudum, fotoğraflara baktım sonra oturdum ağladım ağladım....!
zaten blogunuza sık sık uğrardım ama gümüş'ün bu hastalığından beri hemen her gün bakmaya başladım. adres çubuğuna yazıp, her enter'a basışımda içim titredi, o kısacık anda dua ettim hep, siz bir kaç gün yazmayınca tedirgin oldum. gümüş iyi olsun istedim. o kadar çaba sarfettiniz onun sağlığı için ve gümüş de o kadar tatlı, uyumlu, azimli bir hasta oldu. ve ben bütün bu süreci ekranın karşısında endişeyle takip ettim. şimdi siz gümüş'ün yürümeye çabaladığını yazınca birikmiş bütün sıkıntım patladı, birden rahatladım ve mutlu oldum!!!! iyileşme sürecinin daha da hızlanarak devam etmesi dileklerimle....
gümüş çoook şanslı, siz de öyle :)
Çok sevindim hadi bakalım ha gayret gümüş..
Berna
Ah canım benim hadi bakalım ha gayret.
hepinize çok teşekkür ederim.
iyi ki varsınız...
sevgili kırmızı, senin bloguna giriş verilmiyor.
ben de seni ziyaret etmek istemiştim oysa.
bana kedikadin@gmail.com adresimden özel yazar mısın?
sevgilerimle.......nazlı
Enerjilerimizle iyi olacak birtanem. O hasta hali ile bile ne kadar de asil uzanmış bebeğim.En kısa zamanda atladığı zıpladığı resimleri görmek istiyorum.
Bir ömür için gösterdiğin çabayı izliyorum da,birilerine ders olur mu diye de düşünüyorum..
Benim de paşa isimli bir kedim vardı,Mayanın beyazını düşünün..Balkonda kuşları kovalarken aşağı düşmüş..ç gün sonra bulabildik..Gayet sağlıklıydı..Bir ay sonra felç oldu..kızkardeşim onu veterinere götürdü..o zamanlar özel yerler yoktu,Belediyenin veterineri kontrol edrken bacağını iki yerden kırmış..Felç olduğu için hayvan acı çekmiyordu..Hemen taksi tutupLevent'te bir hastaneye getirdik..filmde gerçeklr ortaya çıktı..tedavi edilip kırıklar düzeldi..Ancak felç durumu devam ediyordu.Bir üniversitenin hekimi,uyutulmalı dedi.çok kızmıştım.İyileştirmeyi kafama koymuştum.özel bir veterinerin tedavisini uyguladık.Işın tedavisi ve vitamin tedavisi verildi..Aynı anda nefrit olmuştu..Ve ben hamileydim..Ona rağmen ışın tedavisini uyguladım...Belden aşağısı tutmuyordu..Gelenler bu kediyi at diyordu...Dha sonra gelenler,yeni kedi aldığımı zannetmişlerdi..
Bu sevgiyi bilenler anlarlar bu duyguyu...
Sevgiler..
Not:Maya hamile kalırsa yavrusuna talip olabilirim..Dişi kedileri çok severim..Hele böyle sıcak bakanını..
TüTü
sevgili tütü, nasıl üzüldüm bebeğinin başana gelenlere.
neyse ki sonu iyi bitmiş...
ah bir gün cesaret edersem maya'mın bebekleri olursa nasıl verebilirim bilmiyorum.
evde hiç doğum yaşamadım, onlar benim torunlarım olacaklar, nasıl bırakırım bilmem ama senin gibi anneleri olursa belki ayrılabilirim ;-)
huyu da en az kendi kadar güzel yavrumun...
eda'cım umarım tam istediğin gibi resimleriyle yakında karşına çıkar oğluşum...
pozitif enerjilerinize çooook teşekkürler.....
Yorum Gönder