Biliyorum fazla resim koyuyorum ama inanın bunlar 5-6 mislinden ancak kıyıp ayırabildiklerim. Oğlumus o kadar tatlı ki "Maşallah"; fotoroman gibi, ziyaretlerimizi paylaşmak istiyorum... Geveze oğlan neler anlatıyor, ne cilveler yapıyor o minicik(!) vücudusuyla görün diye... Kafa devamlı yukarda, "öpün beni, kucaklayın beni, eve götürün beni" bakışlarıyla iyice kendini sevdiriyor... Yerden yetmeyince hooop atlayarak pencere önünden daha yakın temasa geçiyor... Hiç küsmece müsmece yok... Her daim sevgi dolu....
VTM'deki abla ve abileri de gülümseyerek anlatıyorlar onun hakkında konuşurken bişileri. "Çok iyi huylu bu yaaa, çok da komik bi oğlan" diyorlar...
Misal Oğuz abisi ki -ilerde kucağında 2 resmi de var Banditimle-, diyor ki Banditin iyi olduğu apaçık belliymis, bizim toramanı, kafesinde (bile) hepinizin bildigi ünlü küçük buda oturuşuyla adam gibi popo üstünde rahat rahat oturur buluyorlarmış... Ben maalesef tespit edemedim. Belki evdeyken yakalarım...
Komik diil mi, rahatsız olması gereken bir yerde bile keyifle popo üstü oturup etrafı seyretmesi ;-)
Bugün 1 hafta daha kafeste kalmak şartıyla eve taburcu oluyor. Nasıl dayanacağız onu çıkarmayacağız bilmiyorum ama bi şekilde becereceğiz. Mecburuz... İyileşmesi için mecburuz... Çok hareket etmemesi, tuvaleti düzenli yapıp yapamadığının kontrol edilmesi ve dikişlerinin tam kapanması şart.
Orada ev arayan çok kedi var hala... Minik bebeler hala 6 taneler :-(
Tek başına kafeste olan siyah-beyaz bebiş misal görme zorluğu var, ama bi tatlı ki...
Parmak tekirin bi patisi tutmuyor ama ameliyatla daha iyi olacak...
Hepsi barınaktan...
2 minik yavrusunu kaybetmiş genç beyazlı anne son kalan yavrusuyla, kendini sevdirmeye çabalıyor kafesten... Yavrusunun resimlerini kafes aralıklariından çekmeye çabalarken parmaklarıma sürtünmeye çabalaması çok tatlıydı, kadrajda bulanık profili çıkmış, bayıldim...
Bugün Bastet Klinik'ten büyük kafeslerinden alacağız eve, tuvaleti, yatağıyla hazırlayıp oğlumuzu alıp getireceğiz...
Yalnız şöööyle bir konu daha var, eğer ilk ameliyat nedeni olan idrar torbasındaki kristal taşları vücut yeni rahat pasajdan atamadıysa tekrar bir ameliyat gerekebilecek oğlana yakında... Artık Oğuz abisi ne gerekli görürse yapılacak... Umarım gerekmeden hallolur, ne de olsa 10 yaşında peşpeşe 2 ameliyat geçirmesi hoş olmaz...
Neyse, fazla düşünmeyeyim şimdiden....
Veeeeeee başlasın fotoroman...
1 yorum:
Aman da aman çok geçmiş olsunnn:))) Sen bloguna oldugu gibi devam et hatta bir milyon tane resim koy bakmaya doyamıyorum ki... Blogunu 1 senedir takip ediyorum.Kedilerinle yaşadıgın hayatına hayranım.Allah daha fazla güzellikler vermesi dilegiyle...
Yorum Gönder